Een van de oudste optische illusies is de Müller-Lyer illusie.
Zet de cursor op de middelste pijlpunt < en beweeg de punt langs de horizontale lijn, net zolang tot hij voor je gevoel precies in het midden staat.
Klik op'Toon lineaal' om te zien hoe goed je schatting is.
Als het je lukt de punt precies in het midden te zetten, lijkt het linker lijnstuk groter dan het rechter.
De naar buiten gekeerde pijlpunten maken het stuk van de lijn dat ertussen ligt groter dan het in werkelijkheid is. De naar binnen gerichte pijlpunten maken voor het oog het stuk daartussen juist kleiner.
De illusie werkt ook als de horzontale lijn wordt weggelaten:
Kijk ook naar de volgende figuren.
Linker en rechter deel van het lijnstuk zijn even groot.
Linker lijnstuk en rechter lijnstuk zijn even groot.
Hieronder dezelfde figuren zonder de horizontale lijnstukken:
Verklaring
De verklaring is dat wij gewend zijn de 'inwaartse' hoeken van de naar binnen gerichte pijlpunten te interpreteren als hoeken van de binnenkant van een voorwerp (een kast, doos of kamer). De naar buiten gerichte pijlpunten zien we als de buitenkant van het voorwerp.
De illusie wordt door de hersenen gecreëerd. Dit blijkt uit het feit dat wanneer iemand met het linker oog naar de ene lijn kijkt en met het rechteroog naar de andere lijn, de illusie er nog steeds is. De oorzaak ligt dus niet in de periferie van het visuele systeem (de netvliesbeelden) maar in de centrale verwerking in de hersenen.
Wie was Müller-Lyer?
Franz Carl Müller-Lyer was een Duits psychiater. Over de illusie schreef hij in 1889 twee artikelen.
Hij schreef ook een twaalfdelig sociologisch werk over de ontwikkeling van de cultuur: Die Entwicklungsstufen der Menschheit. Eine Gesellschaftslehre in Überblicken und Einzeldarstellungen.
Zijn naam zal echter altijd aan een illusie verbonden blijven.
